Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017

Μπούκα (Θεσπρωτίας)

Ιούνιος 2017.
Η Μπούκα ίσως να είναι και η μοναδική οργανωμένη παραλία της Ηπείρου που δεν μπορούν να την επισκεφθούν Ηπειρώτες, για να μην πω γενικά Έλληνες, παρά μόνο ξένοι τουρίστες από την Κέρκυρα!

Απίθανο ε; Κι όμως, η πρόσβαση από τη στεριά είναι σχεδόν αδύνατη, εκτός αν έχετε όχημα 4Χ4 για να διανύσετε τα 2 τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής προς τα εκεί. Την παραλία την επισκέπτονται μόνο καραβάκια με τουρίστες, αλλά όχι από Ηγουμενίτσα ή άλλο κοντινό μέρος, παρά μόνο από Κέρκυρα μέσω ταξιδιωτικών γραφείων, ξενοδοχείων κτλ. Από το ηπειρωτικό κομμάτι δεν υπάρχουν καραβάκια να πηγαίνουν εκεί. Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς που υπάρχουν πολλοί ακόμα και στη διπλανή Ηγουμενίτσα που δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξη αυτής της παραλίας!

Η πρόσβαση από τη στεριά

Παρόλο που η παραλία σε ευθεία γραμμή είναι λίγο πιο πάνω από το Μακρυγιάλι (Δρέπανο), για να πάει κανείς - αν το αποτολμήσει - (διαβάστε τη συνέχεια) θα πρέπει να κάνει ολόκληρο γύρο. Η μία περίπτωση είναι από τον δρόμο που πάει από Ηγουμενίτσα προς Σαγιάδα (μεγάλος γύρος), αλλά υπάρχουν τόσοι πολλοί δρόμοι μέσα στον κάμπο του δέλτα του Καλαμά που είναι πολύ εύκολο να χαθείτε.
Η πιο "εύκολη" περίπτωση είναι από τον Δρέπανο, αλλά μιλάμε για μέχρι το σημείο που αρχίζουν τα 2 τελευταία και δυσκολότερα χιλιόμετρα. Από εκεί και πέρα πηγαίνετε με δική σας ευθύνη και με τη γνώση ότι αν βρίσκεστε στα μισά του χωματόδρομου, δεν υπάρχει επιστροφή!

Από τον Δρέπανο λοιπόν, στο σημείο που είναι ο υποσταθμός της ΔΕΗ, μόλις ανεβείτε τη μικρή ανηφορίτσα, αντί να πάτε προς το Μακρυγιάλι (που είναι η συνέχεια του Δρέπανου), ακολουθείτε τον δρόμο προς το εσωτερικό της στεριάς. Μόλις φτάσετε σε ένα σημείο όπου ο δρόμος συναντάει έναν κάθετο, στρίβετε αριστερά. Λίγα μέτρα παραπέρα η άσφαλτος γίνεται χωματόδρομος, αλλά βατός, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Σε 3-4 λεπτά βγαίνετε ξανά στην άσφαλτο. Από εκεί και πέρα, δύσκολο να περιγραφεί το πώς θα κινηθείτε. Συμβουλευτείτε καλύτερα το διάγραμμα παρακάτω. Τα πράσινα κομμάτια είναι άσφαλτος, τα πορτοκαλί βατός χωματόδρομος, τα κόκκινα δύσβατος χωματόδρομος και οι κίτρινες κουκκίδες ποδαρόδρομος. Σύνολο κοντά στα 8 χμ. περίπου από τον υποσταθμό της ΔΕΗ στον Δρέπανο μέχρι να αφήσετε το αυτοκίνητό σας, συν περίπου 1 χμ. ποδαρόδρομος στο τέλος.


Ο δρόμος στα τελευταία χιλιόμετρα, από το σημείο που εγκαταλείπει (ξανά) την άσφαλτο και μετά, ενώ αρχίζει ως ήπιος χωματόδρομος, γίνεται όλο και πιο δύσκολος αλλά με έναν "ύπουλο" τρόπο, σιγά σιγά. (Το κόκκινο κομμάτι).
Παρακάτω βλέπετε το σημείο που αφήνετε την άσφαλτο και αρχίζει το τελευταίο κομμάτι του χωματόδρομου.


Στη συνέχεια, εκτός από τις λακούβες που έχει, στενεύει τόσο πολύ με φυτά δεξιά και αριστερά, ώστε έτσι και μπείτε σ' αυτό το "αυλάκι" των φυτών, δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσετε να γυρίσετε αν δεν φτάσετε στο τέλος του. Και βέβαια μην τύχει και συναντήσετε κανέναν αντιθέτως ερχόμενο! Δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει σε μια τέτοια περίπτωση. Ο αντιθέτως ερχόμενος θα είναι ή ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης με τα θαλάσσια σπορ και τις καρέκλες που είναι από το διπλανό χωριό ή κάποιος ψαράς. Μόνο αυτοί κυκλοφορούν εκεί πέρα! Συνάντησα τρεις ψαράδες που ψάρευαν όταν έφτασα. Ευτυχώς δεν διασταυρωθήκαμε με τα αυτοκίνητά μας! Μη σας ξεγελάει η παρακάτω φωτογραφία. Δεν μπορεί να δείξει το πόσο κακή είναι η ποιότητα του δρόμου.


Το αποτόλμησα λοιπόν, όπως καταλάβατε, και μάλιστα με ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο βρήκε μόνο 2 φορές ελάχιστα από κάτω αλλά ήμουν μόνος μου χωρίς συνεπιβάτη. Με συνεπιβάτη θα είχα βρει σίγουρα καμιά δεκαριά φορές. Για πιο φορτωμένος, ούτε συζήτηση: Η ταχύτητα στα τελευταία 1000 μέτρα ήταν από πόντο-πόντο μέχρι το πολύ με 5 χμ. την ώρα. Δεν το συστήνω σε κανέναν. Για μοτοσυκλέτα - εντούρο κατά προτίμηση - δεν ξέρω να σας πω. Υπάρχουν πολλές αγελάδες στην περιοχή και συνάντησα αρκετά σκυλιά τα οποία όμως φαινόταν ειρηνικά. Δεν γαύγισε κανένα τους και απλά έκαναν νωχελικά στην άκρη του δρόμου για να περάσω με το αυτοκίνητο. Αυτά μόνο στα τελευταία μέτρα του δρόμου πριν εγκαταλείψω το αυτοκίνητο και πάω με τα πόδια. Ποτέ όμως δεν μπορείς να είσαι σίγουρος με τα σκυλιά. Γενικά είμαι από αυτούς που δεν τα φοβούνται ιδιαίτερα και ίσως παίζει κι αυτό τον ρόλο του.

Και δε φτάνει αυτό. Όταν επιτέλους ο δρόμος τελειώνει και υπάρχει ένα σημείο όπου μπορείς να κάνεις αναστροφή - και να παρκάρεις - (2-3 αυτοκίνητα χωράει), η παραλία απέχει ακόμα αρκετά και πρέπει να καλυφθεί κάνα χιλιόμετρο περίπου με ποδαρόδρομο. Ο "δρόμος" συνεχίζει βέβαια μέχρι την παραλία, αλλά πρέπει να το ρισκάρει κανείς πολύ  με το αυτοκίνητο. Κοιτάξτε παρακάτω τη φωτογραφία με τη "γέφυρα" που πρέπει να διασχίσετε και θα καταλάβετε τι εννοώ.


Ας πούμε λοιπόν ότι έχετε το 4Χ4 και είστε και τολμηροί. Καταφέρατε και φτάσατε στην παραλία, έστω και με ποδαρόδρομο στο τελευταίο χιλιόμετρο.
Ας πάμε στην παραλία να δούμε τι λέει:

Η παραλία Μπούκα

Λοιπόν, από άποψη γιαλού, είναι σχεδόν ολόιδια με τον Δρέπανο. Ψιλή άμμος και πολύ ρηχά νερά.
Από υποδομές τώρα: Υπάρχει κανονικότατο κτίριο όπου είναι οι κύριες εγκαταστάσεις του beach bar "Buka Buka". Αν και τους τουρίστες δεν τους ενδιαφέρουν ιδιαίτερα, αφού το καραβάκι τους έχει ό,τι χρειαστούν. Υπάρχουν ξαπλώστρες και ομπρέλες στην παραλία και βέβαια ό,τι θαλάσσιο σπορ διαλέξετε. Από ρυμουλκούμενα φουσκωτά διαφόρων ειδών μέχρι αλεξίπτωτο θαλάσσης, τζετ σκι, θαλάσσιο σκι και άλλα.

Όταν φτάνει κανείς εκεί μετά από τέτοια περιπέτεια μέσα στην ερημιά, μένει άναυδος από το πόση κίνηση και ζωή έχει η παραλία! Τουρίστες κάθε είδους και χρώματος που έρχονται από την Κέρκυρα με τα καραβάκια και ίσως και κάποια ιδιωτικά γιοτ. Και είναι μόνο αρχές Ιουνίου! Οι μόνοι Έλληνες που βρίσκονται εκεί πρέπει να είναι μάλλον μόνο αυτοί που εργάζονται προς εξυπηρέτηση των τουριστών!




Οι φίλοι με το μπάρμπεκιου που βλέπουμε παρακάτω να ετοιμάζουν τα μεζεδάκια, δεν ανήκουν στην επιχείρηση της παραλίας αλλά στα ταξιδιωτικά γραφεία - σκάφη που συνεργάζονται με ξενοδοχεία της Κέρκυρας και φέρνουν τους τουρίστες εδώ σε μια παραλία "μόνο γι' αυτούς".


Δεν μπορώ να καταλάβω αυτό το στιλ τουρισμού! Όταν πας σε μια ξένη χώρα, πας να γνωρίσεις και τους ανθρώπους της, την κουλτούρα τους, να γνωριστείς και να "ανακατευτείς" και λίγο μαζί τους. Το να αποκοπείς από το περιβάλλον της χώρας που σε φιλοξενεί και να είσαι συνέχεια με τους ομοεθνείς σου, το βρίσκω... κάπως! Τέλος πάντων. Τα τουριστικά πρότυπα των γραφείων που διοργανώνουν τέτοιες δραστηριότητες έχουν τη δική τους φιλοσοφία.

Το ερώτημα βέβαια είναι: Είναι τόσο δύσκολο πια να φτιαχτεί ένας δρόμος της προκοπής ώστε να μπορούν και οι Ηπειρώτες και γενικότερα οι Έλληνες να επισκέπτονται την παραλία της Μπούκας; Τρία χιλιόμετρα σύνολο είναι όλα κι όλα! Από ό,τι είδα, η παραλία συνεχίζεται αρκετά και μετά το οργανωμένο κομμάτι της και σίγουρα μπορεί να μείνει χώρος και για τους ξένους.


Από ό,τι μου είπε ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης με τα θαλάσσια σπορ, δεν πρόκειται να υπάρξει πρόβλημα γιατί οι ξένοι έρχονται πρωί και και κατά το μεσημεράκι αποχωρούν. Οι Έλληνες έρχονται περισσότερο από το μεσημέρι και μετά. Αλλά κι έτσι να μην είναι, ο χώρος είναι αρκετός για να χωρέσει τους πάντες. Έχει κάνει επαλειμμένα αιτήσεις για τη συντήρηση του δρόμου, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ο ίδιος προσπαθεί να καθαρίζει κάποια κομμάτια του δρόμου από τις πέτρες ή να κάνει μικρές επιδιορθώσεις όπου μπορεί.


Ίσως να περάσουν χρόνια να το τολμήσω ξανά και εφόσον μάθω ότι τα πράγματα είναι καλύτερα σχετικά με την πρόσβαση. Το θέμα είναι πώς θα το πληροφορηθώ.

Όπως πάντα, τα σχόλιά σας είναι ευπρόσδεκτα για οτιδήποτε αφορά την παραλία. Αν κάποιος αναγνώστης έχει νεότερα από την παραλία στο μέλλον, ας μας το γράψει παρακάτω.

Και ένα μικρό βίντεο για καλύτερη άποψη της παραλίας. Η στεριά που βλέπετε απέναντι από τις ομπρέλες είναι η άκρη από την Χερσόνησο της Λυγιάς που είναι το τελείωμα της ξηράς μετά το Μακρυγιάλι.



Σας άρεσε το άρθρο; Κοινοποιήστε το στο Facebook:


Ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook για να μην χάνετε τις ενημερώσεις:


Share:

0 ΣΧΟΛΙΑ:

Δημοσίευση σχολίου

Μη διστάζετε να αφήσετε το σχόλιό σας. Μια παρατήρηση, διόρθωση, αξιολόγηση ή, ακόμα καλύτερα: ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ. Φωτογραφίες μπορείτε να ανεβάσετε στη σελίδα μας στο Facebbok: https://www.facebook.com/EpirusBeaches/

ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΑΝΑ ΠΕΡΙΟΧΗ

ΠΡΕΒΕΖΑ: Κυανή Ακτή, Παντοκράτορας, Αλωνάκι, Μύτικας, Φάρος.
ΚΑΝΑΛΙ: Δάσος Μονολιθίου, Νικόπολις club, Μονολίθι, Τσούκες, Κανάλι Hotel.
ΚΑΣΤΡΟΣΥΚΙΑ
: Preveza Beach Hotel, Ακρωτήρι, Κάμπιγκ Αστερίας, Λεύκα.
ΛΥΓΙΑ
: Αρτολίθια, Ριζά, Κάμπινγκ Κοράλι, Κάμπιγκ Ακρογιάλι, Χειμαδιό, Βράχος-Λούτσα
ΑΜΜΟΥΔΙΑ
: Αλωνάκι, Σκάλα, Όρμος του Οδυσσέα.
ΠΑΡΓΑ
: Αη-Γιαννάκης, Λίχνος, Πίσω Κρυονέρι, Κρυονέρι, Βάλτος, Σπαρτίλα, Άγιος Σώστης, Σαρακήνικο.
ΠΕΡΔΙΚΑ: Μέγα Ντράφι, Αγία Παρασκευή, Αγκάλη, Καμίνι, Κάμπινγκ Σοφάς, Αρίλας, Σταυρολιμένας, Καραβοστάσι, Πράπα Μάλι.
ΣΥΒΟΤΑ
: ΔΕΗ, Ζέρη, Torre a Mare, Γαλλικός Μόλος, Πισίνα, Μπέλα Βράκα, Ζάβια, Μέγα Άμμος, Μικρή Άμμος, Μεγάλη Σπηλιά.
ΠΛΑΤΑΡΙΑ: Γάτα, Κάμπινγκ Καλάμι, Ελιά, Κόκκινος Βράχος, Πλαταριά Beach Hotel, Κάμπινγκ Έλενα, Πλαταριά, Κάμπινγκ Ναυτίλος.
ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ: Κάμπινγκ Δρέπανος, Δρέπανος, Μακρυγιάλι, Μπούκα.
ΣΑΓΙΑΔΑ
: Λωρίδα, Στροβίλι, Κεραμίδι.
ΧΑΡΤΗΣ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ

Ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook για να μην χάνετε τις ενημερώσεις:

Μπούκα (Θεσπρωτίας)

Translate - Μεταφραση

LIKE ΣΤΟ FACEBOOK