Το ωραίο με αυτό το κάμπινγκ, εκτός από τη σκιά του, είναι ότι μιας και είναι δίπλα στη θάλασσα και στο ίδιο επίπεδο με την παραλία, δεν χωρίζεται με φράχτη από αυτή και η πρόσβαση στο γιαλό είναι άμεση από όλες τις σκηνές και τα τροχόσπιτα που βρίσκονται στην πρώτη σειρά.
Αν κοιτάξετε το κάμπινγκ από τη μεριά της θάλασσας, δύσκολα διακρίνεται γιατί τα δέντρα είναι πολύ πυκνά φυτεμένα και τα κλαδιά τους κατεβαίνουν αρκετά χαμηλά κρύβοντας τις σκηνές και τα τροχόσπιτα που φιλοξενεί. Σε ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι ανάμεσα από την παραλία και το κάμπινγκ υπάρχει ένας χώρος πρασίνου όπου μπορεί κανείς να αράξει με την ξαπλώστρα του με ένα διαφορετικό στιλ από τα συνηθισμένα ή να παίξει ρακέτες ή βόλεϊ (υπάρχει στημένο δίχτυ).
Ο γιαλός κι εδώ, όπως και στο διπλανό Ακρογιάλι, είναι σπαρμένος με βότσαλα όλων των μεγεθών. Δεν μπήκα για μπάνιο αλλά ρώτησα κάποια Γερμανάκια, που έκαναν παιχνίδια στη θάλασσα, για το βυθό. Όπως με ενημέρωσαν οι πέτρες συνεχίζονται και μέσα στο νερό και σε αρκετά σημεία είναι μεγάλες και γλιστερές.
Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το στο Facebook:
Ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook για να μην χάνετε τις ενημερώσεις:
0 ΣΧΟΛΙΑ:
Δημοσίευση σχολίου
Μη διστάζετε να αφήσετε το σχόλιό σας. Μια παρατήρηση, διόρθωση, αξιολόγηση ή, ακόμα καλύτερα: ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ. Φωτογραφίες μπορείτε να ανεβάσετε στη σελίδα μας στο Facebbok: https://www.facebook.com/EpirusBeaches/